Vejer de la Frontera

Zaterdag 29 September, 

Vandaag hadden ik en Michelle het idee om naar Vejer de la Frontera te gaan. Een super mooi plaatjes hier niet ver vandaag. Ze hadden namelijk verteld dat Vejer een prachtig plaatsje is met mooie straatje, een mooi pleintje en leuke winkeltjes. Dus onze verwachtingen waren hoog. Toen we daar in de ochtend aankwamen liepen we richting het centrum, of ja dat dachten we. Vejer is namelijk echt zo'n plaatjes waar je kunt verdwalen. Dus dat gebeurde ook. Uiteindelijk kwamen we uit bij een prachtige kerk. We zagen dat er mensen aan het verzamelen waren voor de kerk, voor een bruiloft. Gelukkig was het no niet aan de gang en konden wij even de kerk van binnen bekijken. In de kerk staan gewoonlijk mooie beelden van jezus, maria, Josef, enz. Maar al deze beelden keken verdrietig. Normaal kijken ze blij, vrolijk of gelukkig. Maar deze beelden niet. Elke beeld keek met een verdrietig, naar beneden hangend gezicht. Dat vond ik heel vreemd om te zien. Toen we de kerk uit waren, gingen we verder lopen door eht doolhof. We liepen door prachtige witte straatjes met plantjes of winkeltjes. Echt gaaf en mooi om te zien. Uiteindelijk kwamen we beneden uit bij het centrum van het plaatjes. Dat was een plein met een prachtige fontein in het midden. Om de fontein zaten restaurantjes, dat gaf een gezellige en warme sfeer. In een van de restaurantjes gingen we brunchen. Want we hadden super veel honger. Ik at een omelet met spinazie en kaas en een lekker latte macchiato erbij. De man die ons bediende sprak een klein beetje Nederlands. Dat was best grappig. Toen we hadden afgerekent vroegen we wat leuk is om hier nog te doen. De barman zei dat we het kasteel, de kerk en een toren kunnen bezoeken. De toren was op het plein, dus die gingen we als eerste bekijken. We liepen om de toren heen en uiteindelijk kwamen we een kleine ingang tegen. We liepen door een halletje en kwamen uit op een prachtig binnen tuintje met allemaal bloemen, planten, boompjes en een oude man. De man sprak ons aan en begon te vertellen over zijn vogels. Die in een kooitje aan de want hingen. Ook vertelde die dat hij de eigenaar is en dit al jaren bijhoud. Hij liet met trots een bord zien aan de muur waar zijn foto op stond met daaronder een tekst over zijn harde werk. Dat was echt zo schattig en lief. Toen gingen we de toren beklimmen. Maar eerst liepen we weer door een gangetje en kwamen we weer uit op een prachtig binnen tuintje. Met aan de zijkant de toren en een trap. We beklommen de trap en stonden uiteindelijk op de toren. Vanaf daar hadden we een super mooi uitzicht over de stad en het plein. Eenmaal weer benden zaten de broer en vrouw van de man ook buiten. Zij begonnen ook een heel gesprek met ons te houden. Ze vroegen onder anderen waar we wonen en waarom we hier zijn. Daarna liepen we verder. We liepen nog door wat straatjes en gingen uiteindelijk weer met de bus richting huis.