Ziekenhuis van Chiclana

Ja, nu je deze titel leest zal je wel denken. Marly werkt toch op een dagbesteding. Ja, Dat klopt. Maar vandaag was ik even in het ziekenhuis van Chiclana. Ik zal even vertellen wat er vooraf speelde. Ik heb al een tijdje een klein wondje op mijn teen. Ik ben daarvoor een aantal keer naar de dokter geweest en de dokter gaf mij het advies om rustig aan te doen en af en toe mijn voetje te laten weken in een badje soda. Zo, ik besloot om vandaag naar de winkel te gaan om soda te halen. Eerst ging ik naar de Lidl. Daar hadden ze geen soda. Ze gaven mij het advies om te kijken in de Mercadonna. Daar had ik het ook even na gevraagd. Ze zeiden dat ze iets van soda hadden. Uiteindelijk vond ik sosa. Ik keek op internet en sosa was vergelijkbaar met soda. Eenmaal thuis deed ik de sosa in een badje met water. Ik ging erin zitten, en ineens begon alles te branden. Ik haalde snel mijn voet uit het badje. Mijn teen was heel erg aan het bloeden en deed super veel zeer. Wat raar want soda is heel goed voor je. Dus ik keek nog even goed op de verpakking. En blijkbaar is het gevaarlijk als het spul in aanmerking komt met de huid. Dus ik had even hele erge paniek. Michelle had de achterkant van de verpakking vertaald naar het Nederlands. Daar stond op om meteen goed alles te gaan wassen/douche. Dus dat deed ik. Daarna had ik Michelle Span om advies gevraagd. Zij zei dat ik als eerste naar de apotheek moest gaan voor advies. Ik liep samen met Puck naar de apotheek. Puck hielp me met uitleg geven. De apotheek wilde mij heel graag antibiotica meegeven maar dat mogen ze niet op verwijzing van de dokter. Dus we moesten naar het ziekenhuis. In het ziekenhuis zou een dokter zitten. Eenmaal in het ziekhuis waren ik en Puck al super blij dat er een vrouwtje achter de receptie goed Engels kon spreken. Zij hielp ons verder. Omdat ik naar een ziekenhuis ging in het buitenland. Was het belangrijk dat ik allemaal gegevens ging opschrijven. Daarnaast is het niet gebruikelijk dat mensen in Spanje een verzekering hebben. Daarom moest ik direct betalen. Als eerste werd ik een kamer in groepen door twee assistentes. Ik had even een black-out, dus Puck hielp mij met vertalen. De assistente keken mij ook heel raar aan toen ik ze vertelde dat ik in de sosa heb gezeten. Maar ze konden mij wel vertellen dat het foute boel was. Daarna ging ik een ander kamertje is. Daar zat de dokter, de dokter vertelde mij dat het inderdaad niet slim was. Dus hij schreef een verwijzing voor de medicijnen en binnen 15 minuten stond ik weer bij de receptie. Daar mocht ik dan meteen afrekenen. Het had mij in totaal 165 euro gekost. Excl. de medicijnen. Na het betalen, liep ik terug naar de apotheek om de medicijnen op te halen. Dat verliep ook verder goed.

Al met al ben ik van deze dag erg geschrokken. Ik had even paniek dat het niet goed zou komen. Maar gelukkig doet het geen pijn meer en gaat het de goede kant in.

Daarnaast heb ik ook weer veel van deze dag geleerd. Ik heb geleerd wat ik moet doen bij zo iets, hoe ik contact moet maken in het Spaans en ik ben er echter gekomen hoe het precies werk in een Spaans ziekenhuis.